تأثیر بوی شیر مادر بر درصد غلظت اشباع اکسیژن و تعداد تنفس نوزاد نارس

مقدمه: استقرار وضعیت تنفسی منظم در نوزادان یکی از توجهات پایه در بخش مراقبت ویژه نوزادان است. نوزاد انسان حتی به رایحه هایی با غلظت های کم تغییرات بارز در تنفس نشان می دهد. هدف: تعیین تأثیر بوی شیر مادر بر درصد غلظت اشباع اکسیژن و تعداد تنفس نوزاد نارس. روش: در این کارآزمایی بالینی چهارگروهی شاهددار تصادفی، 180 نوزاد نارس به یک گروه مداخله و سه گروه شاهد 45 نفری تقسیم شدند. واحدهای پژوهش روزانه در دو نوبت 120 ثانیه ای با محرک بویایی شیر مادر، فرمولا و آب مقطر طی 7 روز مواجه می شدند. قبل و بعد از تحریک، درصد اشباع اکسیژن ثبت می شد و تعداد تنفس در 60 ثانیه دوم تحریک محاسبه می گردید. ابزار پژوهش پرسشنامه بود که توسط پژوهشگر و روزانه تکمیل شد. داده ها توسط آزمون های آنالیز اندازه های تکراری و کروسکال والیس با استفاده از  نرم افزار spss نسخه 5/11 تحلیل شد. یافته ها:  85 نوزاد (47 درصد) پسر و 95 نوزاد (53 درصد) دختر با میانگین سن داخل رحمی 3/1±1/32 هفته بودند. آزمون اندازه های تکراری نشان داد آروماتراپی با بوی شیر مادر باعث تغییرspo2   می شود (04/0p<) و مدت زمان نیاز به اکسیژن درمانی را کم می نماید (04/0p<). با مقایسه میانگین تنفس نوزادان مورد آزمون به تفکیک گروه، بین تعداد تنفس گروه شاهد با سه گروه آزمودنی تفاوت وجود داشت (005/0p<). نتیجه گیری: مواجهه با رایحه شیر مادر اقدام پرستاری مناسب و آسان است؛ که می تواند از طریق تأثیر بر تنفس و درصد اشباع غلظت اکسیژن در جهت کاهش نیاز نوزاد به اکسیژن درمانی مؤثر باشد.